தபால் நினைவுகள்

தற்போதைய தலைமுறைக்கு கடிதம் என்றவுடன் நினைவிற்கு வருவது,வீட்டிற்கு தபால் நிலையத்தில் அல்லது கூரியர் சர்விசிலிருந்து  வரும்  வங்கிகள், காப்பிடுகள், சொத்துக்கள், இத்யாதி ...... சம்பந்தமான கடிதங்கள் என்பது மட்டுமே தெரிந்திருக்கும்.குடும்ப உறவுகளை,நட்புகளை ,காதலை தொடர்பு கொள்ள,வலுப்படுத்திக் கொள்ள,உணர்வுகளை,எழுத்துக்களால் பரிமாறிக் கொள்வதற்கு கடிதம் என்று ஒன்று இருந்தது,அதுவும் அரசாங்கத்தின் வழியாகவே கடிதங்கள் பரிமாறிக்கப்படது என்பதை வரலாறாக வருங்காலத்தினருக்கு நாம் தெரியப்படுத்தும் நிலையில் நாகரீக,அறிவியல் முன்னேற்றங்கள், எளிதில் தொடர்பு கொள்ளும்படியும்,கால விரையங்களை குறைத்து செல்போன்களாகவும்,இணையதளமாகவும் மற்றும் பிற வசதிகளும் வந்து விட்டது.

சில கால கட்டத்திற்கு பிறகுதான் கூரியர் தொடர்பு வந்தது,என்றாலும் அதிகம் பேர் தபால் நிலையத்தைத்தான்,தொடர்புத் தூது நிலையமாகக் கொண்டு,தபால்காரர்   (போஸ்ட்மேன்) எப்ப வருவார்,தபால் எப்ப வரும்னு ஆவலாக,சந்தோஷமாக,ஏக்கமாக காத்திருப்பார்கள்.தபால்காரர் வரும் நேரம் எவ்வளவு எதிர்பார்ப்பான நேரம்.எதிர்பார்த்த தபால் அன்றைய தினத்தில் வரவில்லையெனில் மனமும்,முகமும் எப்படி வாடிப்போகிவிடும்.கடிதங்களை படித்துவிட்டு அதிலுள்ள விபரங்கள் பற்றி இரண்டு நாட்கள் கதை ஓடும்.படிக்கத் தெரியாதவர்கள் படித்தவர்களிடம் சென்று தபாலை படிக்கச் சொல்லி விபரம் தெரிந்து கொள்வதும்,பதில் கடிதம் எழுதுவதும்,செய்திகள் சென்றடையும் காலம் தாமதமானாலும் அந்த இன்பங்கள் இப்போது தோராயமாக குறைந்துவிட்டது.டெலிகிராம் வசதி இருந்தபோதிலும், வருத்தம் என்னவெனில் இன்ப துன்ப  செய்திகள் உடனுக்குடன் கிடைக்காமல் போவதும்,உரிய நேரத்திற்கு உரியவர்கள் கலந்து கொள்ள முடியாமல் போவதும்தான்.  

இப்போது எல்லோரிடமும் செல்போன்,எஸ்.எம்.எஸ்,..ஆனால் எதிர்பார்த்து,காத்திருந்து கிடைத்த இன்பம் குறைவுதான்.தொலைபேசி இல்லாத வீடுகளே இல்லை,அரிதாக தொலைபேசி வசதி இல்லையென்றாலும் அண்டை அயலாரின் தொலைபேசி எண்கள் அவசரத்திற்கு உதவும். 

ஊருக்கு ஒரு தபால் நிலையம்,மாவட்டத்திற்கு ஒரு தலைமை தபால் நிலையம் இருக்கும்,    இப்போதும்       இருக்கிறது, ஆனால்  மக்களுக்கிடையில்  கடிதப் போக்குவரத்து    குறைந்துவிட்டதால்  அங்கங்கே தபால் பொட்டியின் எண்ணிக்கைதான்  குறைந்து விட்டது.கடிதம் வாங்கப் போகனும்,எழுதனும்,கவர்  என்றால்  எழுதி முடித்த பின் பசை கொண்டு ஒட்டனும்,ஸ்டாம் ஓட்டனும்,அடித்தல்,திருத்தல் இல்லாமல் எழுதனும்,குறிப்பாக தெளிவாக முகவரி எழுதனும்,பின்கோடு எழுதனும்.ரெண்டு வரியானாலும்,நூறு வரியானாலும் இந்த முறைகள் பின்பற்ற வேண்டும். சுப காரிய கடிதம் எனில் நான்கு முனைப்பகுதியிலும் மஞ்சள் தடவி அனுப்புவார்களே,அந்த காலமெல்லாம் மலையேறிவிட்டது.தற்போது நாம்  ஸ்பீட் போஸ்ட்,ரிஜிஸ்டர்ட் போஸ்ட்,அவசரமில்லாத அழைப்பிதழ்கள்,அரசாங்கத் தேர்வுக்கான அப்பிளிகேசன் அனுப்ப மட்டுமே தபால் நிலையத்தை நாடுகிறோம்.

நம்மிடம் தபால் கொண்டு வந்து சேர்க்கும் தபால்காரருக்கு ஊருக்குள் எவ்வளவு மரியாதை கிடைக்கும்,சிலருக்கு தபால்காரர் அவதாரப் புருஷராகவே கண்ணுக்குத் தெரிவார்.ஊருக்கே அவர் ஒரு பொதுப் பிள்ளையாகத் தெரிவர்.சில காலங்களுக்குப் பிறகு தபால் கொண்டு வந்து சேர்க்கும் பணிக்கு போஸ்ட் உமனாக பெண்களும் அமர்த்தப்பட்டது சிறப்பானது.  

தொலை தூரக் காதலெனில் தபால் நிலையம் வழியாக கடிதங்கள் பரிமாறப்படும்,தபால் நிலைய கடிதங்கள் அவசியம் இல்லையெனில் தங்களுக்குள்ளாகவோ,நண்பர்கள்,அக்கம் பக்கத்து நண்டு,சிண்டுகள் மூலம்  கைப்பட எழுதி அனுப்பி படிப்பதிலிருக்கும் திரில்,சுகம் நேரில் பேசிக் கொள்வதிலோ,எஸ்.எம்.எஸ்  அனுப்புவதிலோ குறைவுதான்.

விஞ்ஞான முன்னேற்றங்களை நல்வழியில் பயன்படுத்துவோம்

பழமைகளை மறவாதிருப்போம்.

                                                                                                  இப்படிக்கு

                                                                                                  அன்புடன்

                                                                                                      
                                                                                                        ஆச்சி.